مهندس حجت‌الله دربانی، مدیرعامل شرکت در گفت‌وگو با گروه رسانه‌ای پردازش

ضمن بیان دستاوردهای “زغالسنگ نگین طبس” خواستار شد

مسولان با نگاه کلان و همه‌جانبه در صنعت زغالسنگ “حاکمیت“ کنند!

علیرغم مکاتبات و تلاش‌های فعالان حوزه زغالسنگ، شاهد بی‌عملی متولیان حاکمیتی بخش معدن، درخصوص صنعت زغالسنگ هستیم.

مهندس حجت‌الله دربانی، مدیرعامل شرکت زغالسنگ نگین طبس در گفت‌وگو با گروه رسانه‌ای پردازش به تشریح فعالیت‌های این شرکت در سال گذشته پرداخت و افزود: این مجموعه در سال گذشته موفق به تولید ۲۷۹ هزار تن زغالسنگ خام کک‌شو شده و برای تداوم تولید در سال‌های آتی، ۱۶۶۰ متر تونل‌های آماده‌سازی پهنه‌های معدنی را حفر و تجهیز نموده است. به گفته وی، این شرکت در دوره فعالیت، حفر و تجهیز ۴۳ هزار متر تونل و تولید ۵ میلیون تن زغالسنگ را در کارنامه خود به ثبت رسانده است.

دربانی بخشی از فعالیت‌های توسعه و نوسازی شرکت با هدف افزایش بهره‌وری و تداوم تولید را به شرح زیر دسته‌بندی نمود:

۱- نوسازی نیروگاه معدن شماره ۳ شامل با خرید دو دستگاه مولد دیزل ۹۰۰ کاوا و خرید دو دستگاه کمپرسور ۱۶۰ کیلو وات

۲- خرید و بهره‌برداری از تاسیسات تبدیل، سنکروسازی و کنترل در نیروگاه‌های معدن ۲ و ۳

۳- اجرای شبکه MV سطحی در معدن ۳

۴- ارتقاء ولتاژ کاری معادن از ۳۸۰ به ۶۶۰ ولت با هدف کاهش افت ولتاژ و افزایش پایداری شبکه

۵- خرید و بهره‌برداری از تجهیزات توزیع برق در شبکه زیرزمینی معدن”۲″ شامل دو دستگاه ترانسفرماتور ۶۳۰ کیلو وات ویژه معادن زغالسنگ و ۱۳ دستگاه موتور استارتر ویژه معادن زغالسنگ

۶- خرید و بهره‌برداری از دو دستگاه دیزل لکوموتیو زیرزمینی ویژه معادن زغالسنگ

۷- خرید یک دستگاه آمبولانس هایس، تیپ بی

۸- بهره‌برداری از دو دستگاه پکیج تصفیه پساب بهداشتی برای معادن به ظرفیت ۱۱۰ مترمکعب در شبانه روز

وی تولید ۲۸۵ هزار تن زغالسنگ خام و ۱۶۰۰ متر حفاری را از اهداف سال‌جاری این مجموعه عنوان کرد و افزود: اجرای طرح‌های توسعه شرکت با طرح افزایش مکانیزاسیون کارگاهها محقق می‌گردد که در این راستا، حل چالش استفاده از چوب در معادن زغالسنگ به نگهداری مکانیزه در دستور کار شرکت قرار دارد.

مدیرعامل شرکت زغالسنگ نگین طبس با انحصاری دانستن مصرف زغالسنگ در کشور، افزایش واردات زغالسنگ را گلوگاه اصلی زنجیره توسعه معادن برشمرد و تصریح کرد تلاش های زیادی توسط تولید کنندگان زغالسنگ کک شو در کشور با محوریت انجمن زغالسنگ ایران برای اصلاح ضریب قیمت زغالسنگ نسبت به شمش فولاد و افزایش آن از ۲۶/۵ درصد شمش فولاد خوزستان در بورس کالا انجام و پیگیری شد. پیشنهاد مبتنی بر اسناد و مدارک و محاسبات انجمن زغالسنگ افزایش این ضریب به ۳۳/۵ درصد بوده است که به صورت کتبی به مصرف کننده اصلی داخلی اعلام شده است. از طرفی پایین بودن ضریب تعیین قیمت زغالسنگ و پایین نگه داشتن قیمت شمش فولاد از طریق سازوکار کشف قیمت در بورس کالا و از طرف دیگر افزایش قیمت نهاده های تولید که در اختیار تولید کننده قرارد ندارد منجر به کاهش حاشیه سود، عدم امکان سرمایه گذاری و تجدید سرمایه گذاری در معادن زغالسنگ کشور شده است. از سمتی دیگر تمایل مصرف کنندگان به واردات زغالسنگ و کک خارجی، علیرغم قیمت تمام شده بعضاً سه برابری نسبت به زغالسنگ داخلی و خروج ارز از کشور در شرایط بحران ارزی، موجب بروز زیان قابل توجه برای مصرف کنندگان این ماده معدنی شده است که زنجیره تولید تا مصرف زغالسنگ متالورژی در کشور را دچار بحران ساختاری نموده است. همزمان به دلایل نامشخص شاهد عدم نقش آفرینی نهادها و سازمان های نظارتی و ذینفع حاکمیتی از جمله وزارت صمت، شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران و … در مقابل این نابسامانی بوده ایم.

به گفته دربانی، رقیب اصلی شرکت‌های تولیدکننده زغالسنگ، زغال وارداتی با قیمت سه برابر بیش از تولید داخل است. در شرایطی که بیشترین ذخایر زغالسنگ کشور متعلق به شرکت تهیه و تولید موادمعدنی ایران است، ما شاهد نقش آفرینی موثر ایشان و معاونت معدنی وزارت صمت درخصوص قیمت‌گذاری و حل مشکلات این حوزه نیستیم.

او با هشدار درخصوص عدم‌سرمایه‌گذاری در معادن زغالسنگ به دلایل ساختاری طی سالیان گذشته (به جز چند معدن محدود در طبس)، وابستگی بیشتر صنعت فولاد به واردات زغالسنگ را مورد اشاره قرار داد و افزود: عدم‌دسترسی به تکنولوژی روز دنیا،  اقتصادی نبودن توسعه معادن از یک سوی و عدم دسترسی به نیروی انسانی متخصص، ماهر و ساده از سوی دیگر منجر به ایجاد چالش‌های این حوزه شده است. امروز شاهد کمتر شدن تربیت نیروی انسانی متخصص در دانشگاه‌ها هستیم که از عوامل آن می‌توان به مستهلک بودن معادن وعدم جذابیت این حوضه برای متخصصان اشاره کرد.

به گفته دربانی، صنعت زغالسنگ در دنیا از مهمترین منابع تامین انرژی به شمار می‌رود اما در ایران به عنوان ضعیف‌ترین حلقه زنجیره تامین انرژی شناخته می‌شود، حتی در صنعت فولاد نیز در سال‌‌های گذشته با ارائه یارانه انرژی به واحدهای احیامستقیم، شاهد سودهای کلان و توسعه‌های بعضا نامتناسب در این صنعت بودیم اما این حمایت از واحدهای کوره‌بلند صورت نگرفت و این واحدها با توجه به ساختار بازار داخلی و انحصار یارانه انرژی خود را از صنعت زغالسنگ تامین نموده اند. اما انتظار می‌رود با از دست رفتن توازن گازی در کشور طی سالهای آتی نقش صنعت زغالسنگ در تامین انرژی واحدهای صنعتی، همچون سایر کشورها، بیش از پیش پر رنگ شود.