ماهنامه پردازش – سال ۲۰۲۲ سالی با سودآوری بالا برای صنعت نفت و گاز بوده است. به دلیل تهاجم روسیه به اوکراین، بهای انرژی افزایش یافت و این صنعت سود چهار تریلیون دلاری را تجربه کرد.
حال این پرسش مطرح است که سود سال ۲۰۲۲ در کجا خرج شده است؟ و این هزینهکرد در مقایسه با سالهای قبل چگونه بوده است؟
برای پاسخ به این پرسش، ما توزیع هزینهکرد نقدی صنعت جهانی نفت و گاز را بین سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۲۲ براساس گزارش سرمایهگذاری جهانی انرژی در سال ۲۰۲۳ که توسط آژانس بینالمللی انرژی تهیه شده را مقایسه کردیم.
توزیع هزینهکرد نقدی: ۲۰۲۲ ـ ۲۰۱۵
برخلاف سالهای قبل، بخش اعظم سود سال ۲۰۲۲ صنعت نفت و گاز به سمت افزایش سود سهام سهامداران و کاهش بار بدهی جریان یافت.
این بدان معنا است که هزینه سرمایهای برای تولید نفت و گاز برای نخستین مرتبه طی بیش از ۱۵ سال به کمتر از ۵۰ درصد رسید.
سود سهام شامل بازخرید سهام به استثنای صدور سهام است.
فشار سهامداران برای بازده سود بالاتر و همچنین تقاضای بلندمدت و دغدغههای هزینه، دلایل اصلی بازشکلگیری چنین هزینهکردی بودند.
برعکس، حتی با تقاضای مستمر از این بخش برای مشارکت بیشتر برای پرداختن به تغییرات آبوهوایی، جریان نقدی تخصیص یافته به انرژیهای پاک حدود یک درصد این هزینهکرد بوده است.
روندهای هزینهکرد غیرملی
آژانس بینالمللی انرژی (IEA) پیشبینی میکند هزینه تأمین سوختهای فسیلی جدید ۶ درصد در سال ۲۰۲۳ افزایش خواهد یافت و به رقم مجموع ۹۵۰ میلیارد دلار خواهد رسید. درحالیکه این امر اشاره به ارقام جهانی دارد، شایان ذکر است که مغایرتهایی بر مبنای مکان جغرافیایی و انواع مختلف شرکتهای نفت و گاز وجود دارد از جمله:
وضعیت درباره انتقال انرژی چگونه است؟
درحالیکه تغییراتی در هزینهکرد صنعت نفت و گاز دیده میشوند اما شایان ذکر است که هزینه سرمایهای جاری در سوختهای فسیلی بیش از دو برابر میزان نیاز برای دستیابی به هدف آلایندگی خالص صفر IEA در سال ۲۰۵۰ بوده است.
بنابراین، تغییرات مهمتر و معنادارتر در هزینهکردها برای کاهش آلایندگی در این بخش ضروری است.